MIEJSCA, KTÓRE WARTO ZWIEDZIĆ W JAPONII:

Kyoto (jap. 京都市 Kyōto-shi)Populacja: • liczba ludności: 1 464 990 os. • gęstość zaludnienia: 1 779 os./km2 Powierzchnia: 827,90 km2

Tō-ji (jap. 東寺 Świątynia Wschodnia) • jedna z najstarszych świątyń buddyjskich w Japonii, zbudowana w 996 roku • w 1994 roku została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO • na zdjęciu obok pięciokondygnacyjna pagoda, której wysokość wynosi 57metrów,		Shimogamo (jap. 下鴨神社) • świątynia Shimogamo została zbudowana w 6 wieku • wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO
Park Małp Iwatayama (jap. 嵐山モンキーパーク, Arashiyama Monkī Pāku) •  park małp znajdujący się na górze Arashiyama • znajduje się w nim ponad 170 małp, które są dzikie, ale można je dokarmiać jedzeniem zakupionym na terenie parku		Międzynarodowe Muzeum Mangi w Kyoto (京都国際マンガミュージアム Kyōto Kokusai Manga Myūjiamu) •  muzeum otworzono w 2006 roku • znajduje się w nim ponad 200 000 eksponatów,  w tym m.in. Gazety z ery Meiji
Muzeum Narodowe w Kyoto (jap.京都国立博物館 Kyōto Kokuritsu Hakubutsukan) • muzeum zostało założone w 1897 roku • jest to jedno z trzech dawnych cesarskich muzeów sztuki • muzeum skupia się na dziedzictwie dawnej Japonii oraz sztuce azjatyckiej		Kennin-ji (jap.建仁寺Kennin-ji) • najstarsza świątynia zen w Japonii, została zbudowana w 1202 roku • bardzo ważne miejsce dla wyznawców rinzai zen • założycielem świątyni był Eisai, który to wprowadził rinzai zen do Japonii • należy do Kyōto-gozan, czyli pięciu obiektów sakralnych zen w Kyoto

Tokyo (jap.東京 Tōkyō)Populacja: • liczba ludności: 13 161 751 os. • gęstość zaludnienia: 6 016 os./km2   Powierzchnia: 2 187,65 km2

Pałac Cesarski (jap.皇居Kōkyo) • wielu turystów kieruje pierwsze kroki do Pałacu Cesarskiego, jest to główna rezydencja cesarza Japonii • całkowita powierzchnia wynosi 341 hektarów. •Pałac Cesarski jest ogólnie dostępny dwa dni w roku, a mianowicie w urodziny cesarza 23 grudnia oraz z okazji Nowego Roku 2 stycznia		Dzielnica handlowa Ginza(jap. 銀座) •najsłynniejsza dzielnica handlowa, luksusowy region Tokyo • jest jedną z najdroższych dzielnic Tokyo, znajduje się w na niej wiele markowych centrów handlowych, butików, kawiarni • znajduje się tam również teatrkabuki
Dzielnica Japonii- Shibuya  • jedna z 23 specjalnych dzielnic japońskiej stolicy Tokyo • dzielnica handlowa i rozrywkowa		MeijiShrine (jap.明治神宮 MeijiJingū) •najbardziej znana świątynia shinto w Japonii • znajdują się tam prochy cesarza Meiji • tak jak w innych miejscach tego typu utrzymanie czystości w świątyni jest bardzo ważne (element rytuału)
Świątynia Sengaku-ji •mała świątynia znajdująca się w Tokyo • na początku XVIII wieku shogunzapraszał tam szlachciców z całej Japonii • w świątyni znajduje się kamień, na którym Asano popełnił seppuku • na cmentarzu znajdującym się na terenie świątyni pochowany jest AsanoTokumi no Komo wraz z najbliższa rodziną		Park Yoyogi (jap.代々木公園 Yoyogikōen) •jeden z największych parków w Japonii zlokalizowany w dzielnicy Shibuya w Tokyo • został utworzony w roku 1967 • w parku występuje wiele utalentowanych osób od artystów grających na rogu do profesjonalnych tancerzy • otwarty jest od świtu do zmierzchu, wstęp jest darmowy

Osaka (jap.大阪 Ōsaka)Populacja: • liczba ludności: 2 663 096 os. • gęstość zaludnienia: 11 980 os./km2   Powierzchnia: 222,30 km2

Zamek Ōsaka (jap.大阪城 Ōsaka-jō) • zamek budowano w latach 1583-1598 • często nazywany złotym zamkiem lub brokatowym zamkiem • na terenie zamku znajduje się 13 obiektów, łączna powierzchnia wszystkich obiektów wynosi około 60 000 m2 na terenie zamku znajduje się kapliczka Toyokuni poświęcona Toyotomi Hideyoshi		Światynia Czterech Królów Nieba (jap.  四天王寺 Shitennō-ji)   •świątynia buddyjska zbudowana w roku 593 przez książę Shotoku • jest to pierwsza i najstarsza świątynia buddyjska w Japonii • 21 dnia każdego miesiąca w świątyni można kupić pamiątki związane z tym miejscem
Amerikamura, czyli dzielnica amerykańskiej kultury • dzielnica założona w latach 70. XX wieku • na jej obszarze działają liczne amerykańskie butiki, sklepy z zabawkami, sklepy muzyczne, dyskoteki, kina oraz nocne lokale • jest miejscem spotkań buntującej się przeciw uniformizacji życia społecznego młodzieży

Fukuoka (jap. 福岡市)Populacja: • liczba ludności: 1 463 826 os. • gęstość zaludnienia: 4 223,9 os./km2   Powierzchnia: 341,11  km2

スカイドリームフクオカ, czyli diabelski młyn • o wysokość 120 metrów		Park Ohori (jap.大濠公園Ōhori-kōen) • jeden z najładniejszych parków wodnych znajdujących się w Japonii • został otworzony w roku 1929 • cieszy się dużą popularnością jako miejsce relaksu
Zamek w Fukuoce (jap.福岡城 Fukuoka-jō)– Zamek powstał we wczesnych latach ery Edo		Muzeum sztuki (jap. 福岡市美術館) • muzeum sztuki znajdujące się w Fukuoce • znajduje się tam wiele godnych uwagi eksponatów sztuki azjatyckiej oraz różnorodne eksponaty sztuki współczesnej • w 2010 roku można było tam zobaczyć ogromną wystawę Marc’a Chagall’a • znajduje się tam obraz Salvadora Dali „ The Madonna of Port Lligat”
Znajdujący się w muzeum obraz Salvadora Dali „ The Madonna of Port Lligat”

Prefektura Okinawa (沖縄県 Okinawa-ken)Populacja: • liczba ludności: 1 392 503 os. • gęstość zaludnienia: 612 os./km2   Powierzchnia: 2 274,59 km2

Zamek Shuri (jap.首里城 Shuri-jō)Zamek zbudowany w XIV wieku,  ostatnia przebudowa miała miejsce w latach 1958-1992. Jest to zamek dawnych królów monarchii Ryukyu		Brama zamkowa Shurei-no-mon • brama jest symbolem Okinway • pochodzi z XVI wieku i odzwierciedla chińskie wpływy • można ją oglądać na banknocie japońskim o nominale 2000 jenów
Akwarium okinawskie (jap. 沖縄美ら海水族館 czyli Okinawa Churaumi Suizokan) •drugie co do wielkości na świecie akwarium • otwarte 1 listopada 2002 roku • zaprojektowane przez Yokifuso Kokubo • akwarium zajmuje 19 000m2 • żyje w nim ponad 26 000 zwirząt, 740 gatunków • wiele gatunków znajdujących się w akwarium to gatunki zagrożone • znajdują się w nim również rekiny wielorybie		Rezydencja Shikina-en • rezydencja składająca się z wielu, drewnianych budynków palacowych • ważnym elementem rezydencji jest piękny ogród, w którym znajduje się wiele jeziorek i rzadkich na wyspie roślin • w rezydencji tej rodzina królewska przyjmowała gości oraz wypoczywała
Akwarium okinawskie

Wymyślone stworzenia

W dzisiejszych czasach nikt nie wierzy już w istnienie dziwnych i niesamowitych istot, jednakże w dawnej Japonii wielu ludzi uważało, że fantastyczne stworzenia naprawdę żyją. Wśród wymyślonych przez Japończyków stworzeń znajduje się ich dosyć spora grupa, dzisiaj jednak przyjrzyjmy się tym najbardziej znanym i reprezentatywnym. Mówiąc o niesamowitych japońskich stworzeniach dobrze byłoby najpierw przytoczyć pewną definicję. Mianowicie, definicją tą jest termin ‘youkai'(妖怪 ようかい
). Mówiąc ogólnie, youkai to stworzenia które pojawiają się w japońskiej mitologii oraz dawnych opowieściach. Wśród nich znajdują się między innymi istoty pokroju tengu, syren czy też baku. Przeczytajmy zatem na początku co nieco o tengu.

I.Tengu  天狗  （てんぐ） 

Na Zachodzie najbardziej popularnym stworzeniem z japońskich mitów jest najprawdopodobniej tengu. Tłumacząc dosłownie, tengu oznacza ‘psa, który przybył z niebios’, jeśli by jednak przyjrzeć się odrobinę temu stworzeniu można łatwo zrozumieć, że ciało tengu bardziej przypomina kształtem ptaka. Tengu, tak jak i ludzie, posiadają ręce i nogi, do tego jednak mają również skrzydła oraz dziób. Wraz z upływem czasu wizerunek tengu trochę się zmienił i dziób przekształcił się w ludzkich wyobrażeniach w długi nos. Następnie ciało tengu coraz bardziej zaczynało przypominać człowieka. W buddyzmie tengu mają silny związek z shugendou. Tengu często przedstawiany jest jako stworzenie noszące strój górskiego ascety (zwania byli oni yamabushi), żyjące na szczytach gór lub czubkach drzew oraz czyniące złe uczynki. Według wierzeń buddystów, gdy człowiek przez
całe życie był zbyt dumny i pyszny po śmierci stawał się tengu. Poza tym, tengu można podzielić na dwie grupy. Pierwsza z nich to ‘daitengu’, druga natomiast ‘kotengu’. Wykształceni ludzie po śmierci rzekomo mieli stawać się daitengu, mniej bystrzy natomiast – kotengu.

II.Duchy  幽霊（ゆうれい）  

Na Zachodzie mamy duchy, w Japonii natomiast istoty zwane ‘yuurei’ （幽霊 ゆうれい）. Wśród yuurei występuje wiele rodzajów duchów, na przykład ubume, onryou czy inne. Cechą szczególną duchów jest biała szata, długie i czare włosy oraz tzw. ‘hitodama’. Jest to pewnego rodzaju fragment duszy, który często unosi się nad głową ducha. Wcześniej Japończycy wierzyli w
istnienie tzw. ‘yuukon’. Jeśli człowiek za życia spełniał dobre uczynki dawniej myślano, że po śmierci stawał się opiekunem całej rodziny czy też rodu. Aby dusza człowieka po śmierci nie stała się yuukon, uciążliwym i złym duchem rodzina musiała odprawić niezbędne rytuały. .Jednakże jeśli człowiek umierał bardzo gwałtowną i nagłą śmiercią, a w dodatku nie odprawiono szybko tychże rytuałów, można było być pewnym że dusza taka powróci z zaświatów jako yuukon. Yuukon są bardzo niebezpieczne i
uciążliwe.

III.Kappa  河童  （かっぱ）

Na całym świecie od dawna wierzono, że w rzekach, jeziorach i innych zbiornikach wodnych czają się niebezpieczne potwory.  W Japonii istoty takie nazywa się kappa（河童 かっぱ）. Kappa są podobno identycznego wzrostu jak około dziesięcioletnie dziecko, poza tym ich ciało jest połączeniem ciała żółwia i człowieka. Cechą charakterystyczną kappa jest żółwiowa skóra i
‘dziób’, również podobny do żółwiego. Kappa nie mają co prawda włosów na całej głowie, lecz na środku głowy znajduje się małe zagłębienie. Gromadzi się w nim woda, która sprawia że kappa jest bardzo silny. Ponieważ stwory te są tak potężne, gdy człowiek spotka kappa nie ma z nim szans na wygraną. Jednakże na szczęście kappa posiadają jeden słaby punkt. Kappa są co prawda odrażające i niebezpieczne, z drugiej strony jednak wyróżniają się tym, że są niezwykle dobrze wychowane. Dzięki temu istnieje sposób na ich pokonanie. Jeśli spotka się kappa, nie ważne jak bardzo byśmy się bali, powinniśmy natychmiast wykonać głęoki ukłon. Jeśli to zrobimy, kappa z pewnością odda ukłon. Następnie, gdy cała woda wskutek tego wypłynie z
wgłębienia w głowie kappa, staje się on niemal bezbronny. Dzięki temu łatwo można zabić potwora.
IV.Kirin  麒麟（きりん）

Kirin  （麒麟） jest mitologicznym stworzeniem przybyłym do mitów japońskich prosto z Chin. W ciele kirina można znaleźć cechy wielu zwierząt, takich jak jeleń, krowa czy smok. Być może kirin wygląda na niebezpieczne zwierzę, w istocie jednak jest niezwykle spokojny i łagodny Japonii wierzono niegdyś, że kirin jest najpotężniejszym spośród zwierząt. Poza tym wierzono, że jeśli ujrzy się kirina, jest to dobry omen. Kirin jest także znany jako jeden z ‘shijin’, tzn. czterech boskich zwierząt.

V.Baku  獏  （ばく）

Baku（獏 ばく） jest japońskim stworem, który rzekomo żywi się ludzkimi snami, w szczególności zaś koszmarami. Swoim wyglądem bardzo przypomina… tapira. Cechą szczególną baku jest bardzo długi nos, dzięki któremu jest w stanie pożerać ludzkie koszmary. Być może baku wygląda strasznie, w rzeczywistości jest jednak nieszkodliwym stworzeniem.

V.Syrena  人魚（にんぎょ）

Syreny（人魚 にんぎょ） nikomu chyba nie trzeba przedstawiać. Dla przypomnienia jednak powiedzmy, że jest to istota, która w połowie jest rybą, w drugiej połowie natomiast – człowiekiem.  Z syrenami związana jest pewna ciekawa historia.  Pewnego dnia mężczyzna, który był rybakiem złowił bardzo dziwną rybę. Nigdy wcześniej nie złowił do tej pory takiej ryby, zaprosił więc wszystkich przyjaciół na wspólną ucztę, aby spróbowali niezwykłego mięsa ryby. Jednakże podczas gotowania potrawy zauważyli, że ryba ma ludzka głowę! Wszyscy bardzo  byli zaskoczenie tym odkryciem i zdecydowali, że nie będą jeść  podejrzanej ryby. Wśród gości jednakże znajdował się podpity już mężczyzna, który nie słuchając kolegów wziął trochę mięsa ryby do domu i poczęstował nim córkę. Następnego dnia gdy ojciec zdał sobie sprawę z tego co zrobił  bardzo się martwił o zdrowie córki, jednak tej na szczęście nic się nie stało. Upłynęło sporo czasu. Pewnego dnia ojciec zwrócił uwagę na to, iż mimo upływających lat dziewczyna w ogóle się nie zmienia. Od czasu zjedzenia podejrzanej potrawy bowiem w ogóle się nie starzała. Co więcej, legendy mówią że żyła jeszcze później prawie osiemset lat!

VI.Azukiarai  小豆荒い

Azukiarai （小豆荒い）jest małym demonem zamieszkującym okolice rzek. Czasem podobno w pobliżu rzeki można usłyszeć piosenkę, która jest dosyć przerażająca. Potwór bowiem nuci sobie, zastanawiając się czy ma zjeść fasolę, czy może lepiej człowieka. Azukiarai kształtem przypomina starca. Poza tym zawsze spotyka się go piorącego w rzece ziarna fasoli.
Powyżej przedstawione istoty z pewnością nie istnieją naprawdę, czytając jednak o tak interesujących stworzeniach zdajemy sobie sprawę z tego, w jak wiele rzeczy wierzyli dawni Japończycy. W Japońskich mitach i starych opowieściach znajduje się wiele niesamowitych stworzeń, może więc dobrze by było sięgnąć głębiej do tych opowieści? Dzięki temu z pewnością łatwiej będzie nam zrozumieć sposób myślenia i rozumowania dawnych Japończyków.

OSEIBO/ お歳暮

W Japonii wyróżnia się dwa święta polegające na obdarowaniu drugiej osoby prezentem w celu wyrażenia swojej wdzięczności. Istnieje lipcowy ochūgen, czyli prezent pół-roczny, oraz oseino, grudniowy podarunek mający na celu podziękowanie za owocną współpracę czy też dobre kontakty, które trwały przez cały rok. Daje się go zazwyczaj w pierwszej połowie grudnia, starając się nie przekroczyć daty dwudziestego dnia tego miesiąca.

Zadaniem oseibo jest wyrażenie wdzięczności lub podziękowanie osobom takim jak krewni, klienci, współpracownicy, lekarze czy nauczyciele. Nie jest konieczne dawanie oseibo osobie, której wkład w nasze życie postrzegamy jako mało ważny. Kiedyś ten podarunek uważany był za obowiązkowy, obecnie tradycja z nim związana powoli wymiera, zastępowana przez amerykańską wymianę prezentów Bożonarodzeniowych.

O cenie upominku decyduje relacja jaką mamy z obdarowywaną osobą. Zwykle jednak cena oseibo wynosi około 5000 jenów; droższe podarunki zazwyczaj kupowane są przełożonym i szefom. Samym prezentem jest coś, co można wykorzystać w codziennym życiu – począwszy od różnego rodzaju jedzenia, przez alkohol, ozdoby, mydełka, świeczki i tym podobne. Powinno to być coś, co przyda się w kolejnym roku. Jeżeli nie mamy pomysłu na formę podarunku, z pomocą przyjdą nam domy towarowe i supermarkety, które w odpowiednim czasie przygotowują działy poświęcone oseino. Po wyborze interesującego nas produktu możemy go wręczyć osobiście, jednak obecnie bardziej popularne jest korzystanie z usług, które oferują dostarczenie prezentu do adresata.

お歳暮の由来とは？

年の暮れのご挨拶として定着しているお歳暮。その昔、新年に先祖の霊を迎えるために、子孫がお供物を本家や親元に持ち寄る行事があり、これがはじまりとされています。お歳暮の品は、年越しに必要なお供物として、塩鮭やもちなど食料品を贈っていたそうです。

また、江戸時代の商習慣が影響されたという説もあります。この時代の商売は基本的に掛け売りであり、お盆と暮れの時期に半年分まとめて支払うことになっていました。この支払をする際に、日頃のお礼と「新年もよろしくお願いします」という気持ちから、贈り物を持参していたようです。お歳暮の由来は諸説ありますが、１年間のお世話に対するお礼や、これから迎える新年でのお付き合いを願う気持ちを表す良い機会として、現代でも大切にされています。

お歳暮を贈る時期はいつ？

お歳暮は１年を締めくくる大切な季節のご挨拶。贈答のタイミングをはずさないようにしたいものです。12月の初め～12月20日頃までに贈るのが良いでしょう。本来は年内中でOKなのですが、暮れも25日を過ぎた忙しい時期にお歳暮が届いても、相手にとっては迷惑になってしまうかもしれません。もし、お正月用の生鮮品を贈るなら年内ギリギリの方が親切ですが、その場合には事前に相手へ確認しておく必要があるでしょう。

うっかりお歳暮を贈るのが遅くなってしまいそうな時には、新年まで待つのがスマート。「のし紙」の表書きも変わります。1月7日（松の内）までに贈る場合には「御年賀」として、もしそれ以降になるようなら、立春までに「寒中御伺」や「寒中御見舞」として贈りましょう。

また、相手先が喪中の場合でも、お歳暮は失礼にあたりません。

お歳暮の予算はいくら？

お歳暮の相場は、3,000円～10,000円が一般的で、お中元の予算よりも少し高めに設定している人が多いようです。これは、上半期のお礼の意味合いを持つお中元に対し、お歳暮は１年間の感謝を表すので、そのぶん贈り物にも配慮するということでしょう。

また、お中元とお歳暮のどちらかを贈る場合には、１年の締めくくりとして、お歳暮だけを贈るようにするのが通常です。分不相応な高額な品物や、相手が負担に感じてしまう品物はNG。

お歳暮は誰に贈るもの？

１年間の感謝の気持ちと、「来年もよろしく」という願いを込めて、お世話になっている方へ贈るのがお歳暮です。本来は、離れて暮らしている両親や親戚、仲人、勤務先の上司や恩師など、目上の相手に対して贈るのが基本となります。

Święto Tanabata /七夕

Japońskie święto znane jest również pod nazwą święta gwiazd. Odbywa się 7 dnia 7 miesiąca, przy czym zależnie od regionu i obowiązującego kalendarza święto wypada na lipiec bądź sierpień. Wtedy bowiem spotykają się dwie gwiazdy – Atair i Wega, które na co dzień oddzielone są od siebie Drogą Mleczną. Choć jest dużo wersji legend, które są podłożem święta, to najbardziej popularna zaczerpnięta jest od chińskiego święta Qixi Festival. Według legendy gwiazdy te, to para kochanków księżniczka Orihime i pastuszek Hikoboshi, którzy mogą się spotkać tylko w ten jeden wieczór. Zakochani mogą widywać się tylko przy dobrej pogodzie (nie może padać deszcz). Ludzie modlą się o dobrą pogodę, aby para mogła się spotkać. Japończycy uważają, że w ten właśnie dzień spełniają się marzenia. Zapisują więc swoje życzenia na karteczkach (jap.短冊, tanazaku) . Często  własnoręcznie je ozdabiają  i wieszają je na gałązkach bambusa, mając nadzieję, że ich marzenia spełnią się. Samo drzewko spotkać można udekorowane przed domem. Obchody święta w zależności od miejsca są organizowane inaczej. W większości miast można spotkać kolorowe światełka i serpentyny rozwieszone wzdłuż ulic. Zwyczaje te przypominają zwyczaje obowiązujące podczas święta Obon. Jest to radosny festyn, który ma specjalną piosenkę, którą się śpiewa podczas obchodów. Tanabata jest obchodzona na szeroką skalę w wielu miejscach w Japonii, najczęściej w pobliżu centrów handlowych, ozdobionych wielkimi, kolorowymi wstęgami. Najbardziej znany festiwal odbywa się w Sendai i trwa on od 5 do 8 sierpnia.  Podczas Tanabaty w Sendai tradycyjnie wystawia się 7 rodzajów dekoracji, które mają różne znaczenia. Wszędzie W Japonii W miejscu obchodów ustawiane są stoiska z jedzeniem, lub inne stoiska oferujące przeróżne gry i zabawy.

AKIRA TORIYAMA/ 鳥山明

Akira Toriyama przyszedł na świat 5 kwietnia 1955 roku w prefekturze Aichi. Wychowywał się na anime takich jak: Tatsuwan Atom, Tetsujin 28, Eightman. Od dziecięcych lat sporo rysował, początkowo ograniczał się tylko do kopiowania mang lub bohaterów anime. Z czasem Akira zaczął tworzyć własne postacie.

Swoją pierwszą nagrodę otrzymał w szkole rysowania “Zugayasan”, a dostał ją za rysunek przedstawiający motyw ze “101 dalmatyńczyków”, (jako ciekawostkę podam, że Tatuswan Atom i 101 dalmatyńczyków były ulubionymi filmami animowanymi Akiry.). Po ukończeniu szkoły podstawowej postanowił dalej kształtować się w tej dziedzinie. W 1974 roku skończył prefekturalne liceum przemysłowa na kierunku projektu technicznego i podjął pracę w biurze projektów związanych z reklamami, jako grafik. Długo jednak tam nie został. Znudzony zrezygnował z pracy, poświęcając się w całości rysowaniu mang. Po kilku nieudanych próbach zadebiutował wreszcie w 1978 roku na łamach “Shōnen Jump”  (週刊少年ジャンプ,) wydawnictwa Shūeisha (集英社, Shūeisha) , historią pt. “wonder Island”, za którą otrzymał nagrodę “Young Jump”. Kolejny rok to także jednorazowe publikacje: “Today’s Highlight Island” i “Tomato Girl Detective”. Pierwszy duży sukces przyszedł w 1980 roku wraz z doskonale wszystkim znaną serią “Dr. Slump”, kontynuowaną przez pięć kolejnych lat i zamkniętą w 18 tomach. Jej popularność była tak duża, że po zaledwie pięciu tygodniach publikacji mangi pojawiła się 243-odcinkowa seria telewizyjna. Równolegle z “Dr. Slumpem” ukazywały się inne krótkie historyjki: “Pola and Roid” (1981), która przyniosła mu nagrodę “Shonen Jumpa”, “Escape” (1982), “Chobit” i “Pink” (1983) opublikowane we “Fresh Jump” a następnie “Dragon Boy” (1983).

W listopadzie 1984 powstała seria, która przebiła popularnością “Dr. Slumpa”, odniosła ogromny sukces, a jej sława trwa do dziś, mowa tu o serii Dragon Ball. Oczywiście wkrótce pojawiło się anime, przy którym Akira maczał swoje palce. Pracował też przy projektach gier na takie platformy jak Super Nintendo czy Sony Playstation, do jego dzieł zalicza się “Dragon Quest”, “Chrono Trigger” i “Tobal”, oraz gry pod znakiem Dragon Ball.
Po 10 latach pracy nad “Dragon Ball”, zakończył serie na 42 tomie. Po roku przerwy wydał następujące dzieła: “Cowa!” (1997), “Kajika” (1998) i “Sand Land” (2000). Aktualnie współtworzy “Blue Dragon” i, jak sam twierdzi, ma to być jego ostatnia praca tego rodzaju.

Akira często umieszcza w mangach autentyczne postaci, np.: swojego wydawcę Mashirito, który występuje w “Dr. Slump” jako zły i szalony bohater imieniem Torishima. Sam także pojawia się wielokrotnie w epizodycznych rolach, głównie jako charakterystyczny mały robocik. Wiele ze swych upodobań i cech przelewa na bohaterów. Dla przykładu: miłość do natury uwidoczniona w Cyborgu 16 czy upodobania Genialnego Żółwia do pism dla dorosłych. Czasem wzoruje się na innych popularnych osobach np.: postać Jackiego Chana na turnieju w Dragon Ball, kiedy to Genialny Żółw przybrał imię Jackie Chun walcząc stylem pijanej pięści.

Prywatnie Akira Toriyama jest szczęśliwym mężem i ojcem dwóch dzieci: syna imieniem Sasuke (1987) oraz córki (1990), której imienia nie zdradził. Należy do grona osób nieśmiałych i lubiących życie zdala od miejskiego zgiełku. Wolny czas najchętniej spędza z rodziną, lubi też składać plastikowe modele samochodów i samolotów, a także grać w gry telewizyjne. Panadto jest miłośnikiem zwierząt.
Akira osiągnął status, o jakim wielu twórców mangi może tylko pomarzyć. “Dragon ball” sprzedał się w samej tylko Japonii w nakładzie 109 milionów egzemplarzy.

Lee Taemin   이태민

Lee Taemin  (Hangul: 이태민; Hanja: 李泰民 ), urodzony 18 lipca 1993 roku w Seulu w Korei Południowej, jest członkiem popowego zespołu SHINee, podlegającego wytwórni SM Entertainment. Jako najmłodszy w grupie znany jest ze swojego chłopięcego uroku oraz niesamowitych umiejętności tanecznych.

Kariera Taemina rozpoczęła się, gdy wziął on udział w 2005 S.M. Open Weekend Audition Casting. Mając jedyne 12 lat, na castingu rozgromił konkurencję, ujawniając swój zadziwiający talent taneczny. Precyzyjne ruchy i dynamiczny popping młodego chłopca zadziwiły jurorów, którzy postanowili pierwszy raz od dwóch lat przyjąć pod skrzydła SM osobę z castingu.

Taemin został w ten sposób trainee – przez trzy lata szkolony był przez wytwórnię w kategoriach tańca, śpiewu i aktorstwa. Włożył w szkolenie całe serce pomimo tego, że nie było pewny czy SM pozwoli mu zadebiutować. Już w trakcie castingu powiedział “Jeśli zostanę piosenkarzem, będę ciężko pracował i będę starał się jak najmocniej potrafię”. Będąc jeszcze ciągle uczniem, nawet w dni wolne od szkolenia, chłopak od razu po zakończeniu zajęć szkolnych kierował się do budynku wytwórni by ćwiczyć.

W 2008 roku zdecydowano o stworzeniu zespołu SHINee, którego Taemin został członkiem. Grupa zadebiutowała 25 maja 2008 roku z promocyjnym singlem “Noona Neomu Yeppeo”, którego tytuł oznacza “senpai jest taka piękna”.
Taemin od razu podbił serca fanek – idealnie odzwierciedlał styl “słodkiego kōhai”. Jego nieśmiałość i kobieca uroda uznane zostały za niezwykle czarujące i stały się jego znakiem rozpoznawczym.

Zupełnie inne wcielenie chłopaka pojawia się, gdy ten znajdzie się na scenie. Znika wówczas skromny chłopczyk, a pojawia się profesjonalny tancerz i wokalista, hipnotyzujący swoją pewnością siebie. Taemin powiedział kiedyś “Taniec jest dla mnie jak chodzenie. Ludzie chodzą, tak? Ja tańczę. Taemin został niejednokrotnie określony przez członków SHINee jako ten, który pracuje z nich najciężej. Chłopak jest pierwszą osobą, która pojawia się na treningu i zarazem ostatnią, która go opuszcza.
Od zawsze wiadomym było, że posiada on doskonałą kontrolę nad swoim ciałem, inaczej było jednak z jego głosem. W przeszłości podczas występów na żywo stres i nerwy powodowały, że śpiew Taemina był niepewny i można było wyczuć w nim drżenie. Tancerz zdawał sobie z tego sprawę, dlatego oprócz uczęszczania na zajęcia wokalne, obowiązkowe dla wszystkich, dodatkowo poprosił lidera grupy, Onew, aby ten udzielał mu prywatnych lekcji. Postęp Taemina był niesamowity – można było obserwować jak z miesiąca na miesiąc jego głos nabierał stabilizacji jednocześnie rosnąc w siłę.

Kariera SHINee rozwijała się dynamicznie. Zaraz po debiucie wygrali nagrodę Rookie of the month, dwa miesiące później Hot New Star, a był to dopiero początek. W ciągu następnych lat SHINee podbijało listy przebojów coraz to nowszym hitem i zgarniało konkurencji statuetki sprzed nosa. Podczas gdy członkowie zespołu zalewali się łzami po wygraniu kolejnej nagrody, Taemin zawsze z szerokim uśmiechem na twarzy przyjmował rolę pocieszyciela, przytulając czy poklepując po ramieniu. Zdarzało się, że fani zarzucali mu brak uczuć. Jak to możliwe, że podczas gdy cała reszta zespołu nie potrafi przestać płakać, on spokojnie się uśmiecha? Dopiero w jednym z wywiadów chłopak przyznał, że nigdy nie potrafił płakać przed ludźmi i że łzy zachowuje na czas odosobnienia w zaciszu dormitorium zespołu.
Początkiem kariery SHINee w Japonii była ich pierwsza trasa koncertowa SHINee, The 1st Concert SHINee World, która rozpoczęła się 26 grudnia 2010 roku. Pierwszy koncert odbył się w Tokio i jego część była nadawana w Fuji TV. Zespół wydał w czerwcu 2011 roku singiel, 「君は僕の Everything」(Jesteś dla mnie wszystkim), który odniósł wielki sukces. Przez pierwszy dni płyta utrzymywała się w czołówce rankingu Oricon, podbijając nawet singiel Dir En Grey. Na dzień 1 lipca 2011 roku ten singiel sprzedał się w 100 tysiącach egzemplarzy, co dało mu status złotej płyty, jako pierwszemu koreańskiemu zespołowi debiutującemu w Japonii. Niedługo po tym, SHINee wypuściło kolejne dwa single – japońskie wersje piosenek Juliette i Lucifer. SHINee ze wszystkimi trzema singlami znaleźli się w TOP 3 w tygodniowym rankingu listy Oricon. Tym samym wyrównali rekord sprzed 44 lat, kiedy to zagraniczny twórca wydał trzy single, i wszystkie osiągnęły tak wysoki wynik sprzedaży i popularności.

SHINee zyskiwało coraz większą sławę, a Taemin rozwijał się w niesamowitym tempie. Doskonałym na to dowodem było wzięcie przez niego na początku 2012 roku udziału w programie Immortal Song 2, w którym zazwyczaj konkurowały gwiazdy znane ze swoich umiejętności wokalnych. Taemin pozytywnie zaskoczył wszystkich, zaimponował krytykom muzycznym i niejednokrotnie zwyciężał w rywalizacji z o wiele bardziej doświadczonymi wokalistami.

Nowa piosenka zespołu przyniosła ze sobą nowy image – promocyjne zdjęcia do Sherlock’a przedstawiały chłopców w zupełnie innym świetle. Zrywając z wizerunkiem młodszego braciszka, SHINee wzięło udział w sesji bez koszulek, podkreślającej ich dojrzałość. Taeminowi zostały przedłużone włosy, co spowodowało falę żartów w programach rozrywkowych, gdzie prowadzący bili na alarm “Chowajcie się, dziewczyny z girls bandów, Taemin jest piękniejszy od was!”. Problemy chłopaka z wejściem do męskiej toalety i podobne temu nieporozumienia w końcu przekonały stylistów do przywrócenia chłopakowi poprzedniej fryzury.

Kolejnym krokiem w karierze grupy było wydanie japońskiej wersji piosenki Sherlock, a następnie rozpoczęcie w maju 2012 roku trasy THE FIRST JAPAN ARENA TOUR “SHINee WORLD 2012”, która składała sie z 20 koncertów odbywających się w 7 różnych miastach. Zespół pobił rekord osiągnięcia frekwencji dla koreańskiego zespołu na tego typu trasie – na ich koncertach pojawiło się w sumie 250000 osób. Ponieważ baza fanów Japonii jest tak duża, 1 wrześnie 2012 roku został otwarty Oficjalny Japoński Fanklub SHINee – SHINee World J.

Zespół powrócił w październiku do Japonii, by promować kolejny utwór, Dazzling Girl, który zajął drugie miejsce w rankingu Oricon. Niedługo potem, bo 1 listopada, na oficjalnej japońskiej stronie SHINee pojawiła się informacja, że 12 grudnia zostanie wydany kolejny oryginalny japoński singiel – 1000年、ずっとそばにいて (1000 lat, zawsze bądź przy mnie).

Ciekawostki:

• Taemin zadebiutował w aktorstwie jako Lee Junsu w sitcomie „Taehee-Hyegyo-Jihyun!” (kor. “태희혜교지현이!”).
• Zagrał Kim Sung Jae w „Moon Night 90”.
• Taemin pojawił się w telewizyjnym show „Idol Maknae Rebellion” jako gość
• W grudniu 2011 roku, Taemin użyczył głosu w koreańskim filmie animowanym „Koala Kid – The Outcast” głównej postaci.